Jeszcze raz o granicach procesów przebywania: dokończenie panoramy.

Powiem o granicach fluktuacji procesów przebywania poissonowskiego układu cząstek wykonujących standardowy ruch $\alpha$-stabilny z binarnym rozgałęzianiem, gdy przyspiesza się czas. W zależności od wymiaru otrzymuje się wyniki jakościowo różne. Naszkicuję dowody, kładąc nacisk na fakt, że dla dużych wymiarów nie tylko dowód zbieżności rozkładów skończenie wymiarowych, ale i ciasność wymagają zastosowania "metody czasoprzestrzeni" oraz wzoru Feynmana-Kaca.