O problemie skracania

Z listu prelegenta: "Oprócz opisu mojego preprintu i późniejszych prac różnych autorów, mogę przedstawić drobne uzupełnienie do niedawnej pracy Dubouloz, Finstona, i Mehty (http://arxiv.org/abs/0902.3873), będące prostym i ładnym zastosowaniem twierdzeń Quillena-Suslina i Hilberta-Bircha. Ponadto mogę naszkicować konstrukcję przykładów, które mogą być potencjalnie kontrprzykładami na właściwy problem skracania Zariskiego. Przykładami tymi zajmuje się obecnie doktorantka Davida Finston'a".