TL -- równania diofantyczne -- 28.10-4.11.10 PDF Drukuj Email
Zadania II
Wpisany przez Joachim Jelisiejew   
piątek, 29 października 2010 09:39

Zadania 
Zadania PDF.

 

Źródło zadań w texu.

%        File: skrypt.tex
%     Created: Thu Oct 28 12:00 PM 2010 C
% Last Change: Thu Oct 28 12:00 PM 2010 C
\documentclass[10pt]{article}
\usepackage{amssymb}
\usepackage{amsmath}
\textwidth 16cm
\textheight 24cm
\oddsidemargin 0cm
\topmargin 0pt
\headheight 0pt
\headsep 0pt
\usepackage[polish]{babel}
\usepackage[utf8]{inputenc}
\usepackage[T1]{fontenc}
\usepackage{import}
%\usepackage{MnSymbol}
% ----------------------------------------------------------------
\vfuzz4pt % Don't report over-full v-boxes if over-edge is small
\hfuzz4pt % Don't report over-full h-boxes if over-edge is small
% THEOREMS -------------------------------------------------------
\newtheorem{thm}{Twierdzenie}[section]
\newtheorem{cor}[thm]{Wniosek}
\newtheorem{lem}[thm]{Lemat}
\newtheorem{defn}[thm]{Definicja}
\newtheorem{tozs}[thm]{Tożsamość}
\newtheorem{hyp}[thm]{Hipoteza}
\newtheorem{useless}[thm]{}
 
\newenvironment{proof}[1][Dowód. ]{\noindent\textsc{#1}}
{\nolinebreak[4]\hfill$\blacksquare$\\\par}
\newenvironment{sol}[1][Rozwiązanie. ]{
\noindent\textsc{#1}}
{\hfill\par}
 
\newenvironment{problem}{\noindent\textsc{Zadanie}\\}
{\hfill\par}
 
\def\deg{^{\circ}}
\def\source#1{\\Źródło: #1}
 
 
\subimport{../}{style}
%\include{style}
 
\begin{document}
\section{Koniec o $\mathbb{Z}  \rightarrow \mathbb{Z}_p$}
 
\subsection{Teoria}
    Nieraz stykamy się z problemem: udowodnić, że dane równanie postaci $cos
    \cdot x^k + cos_2 y^m + cos\_jeszcze = 0$ nie ma rozwiązań w liczbach
    całkowitych.
 
    Warto wtedy popatrzeć na to równanie $\mod$ pewna liczba całkowita
    (\emph{ma to też sens algebraiczny -- chodzi o to, że obrazami
    algebraicznymi
    $\mathbb{Z}$ są dokładnie zbiory reszt $\mathbb{Z}_n$}).
 
    Przeliczmy bodaj najczęściej stosowany przykład:
    \[\begin{array}[c]{|l||l|l|l|l|l|l|l|l|}
        \hline
        n        & 0 & 1 & 2 & 3 & 4 & 5 & 6 & 7\\
        \hline
        n \mod 8 & 0 & 1 & 4 & 1 & 0 & 1 & 4 & 1\\
        \hline
    \end{array}\]
    Zatem $n^2 \mod 8$ może przyjmować jedynie wartości $0, 1, 4$, stąd też
    wniosek, że $n^2 \mod 4$ może przyjmować jedynie wartości $0,1$.
 
    Typowe rozumowania:
 
    \begin{problem}
        Udowodnić, że równanie $x^2 + 4y^2 = 2011$ nie rozwiązań w liczbach
        całkowitych dodatnich.
    \end{problem}
 
    \begin{sol}
 
        Zauważmy, że $2011 \equiv 3 \mod 4$, zatem gdyby $x$ i $y$ spełniały
        to równanie to $x^2 \equiv x^2 + 4y^2 = 2011 \equiv 3 \mod 4$, a
        kwadraty nie dają reszty $3$ z dzielenia przez $4$.
    \end{sol}
    \phantom{.}
 
    \begin{problem}
 
        Udowodnić, że równanie $x^2 + 2y^2 = 4^k$ nie ma rozwiązań w
        liczbach całkowitych dodatnich, dla żadnego $k$ naturalnego.
    \end{problem}
 
    \begin{sol}
 
        \emph{Zauważmy, że rozwiązanie w liczbach \textbf{całkowitych}
        istnieją -- np.\ rozwiązanie $x=2^k, y=0$. Zatem nachamowe liczenie
        $\mod$ nie zadziała.}
 
        Załóżmy, że takie rozwiązania istnieją, niech $(x,y)$ będzie takim
        rozwiązaniem, przy czym $x$ \textbf{jest najmniejsze możliwe} wśród
        wszystkich rozwiązań $x,y$ dla wszystkich $k$.
 
        Liczby $x$ i $y$ spełniają równanie $x^2 + 2y^2 \equiv 4^k \mod
        4$. Oczywiście $4^k \equiv 0 \mod 4$, zatem $x^2 + 2y^2 \equiv
        0 \mod8$. Jakie reszty może dawać $x^2 + 2y^2$? Ano wszystkie
        kombinacje $a + 2b\mod 4$ gdzie $a,b\in \{0,1\}$. Przeliczamy,
        że są to $0 + 2\cdot 0 \equiv 0, 0
        + 2 = 2, 1 + 0 = 1, 1 + 2\cdot 1 = 3$. Zatem zgadza się tylko, jeżeli
        $a = 0$ i $b=0$, czyli gdy $4\Big|x^2$ i $4\Big|y^2$, czyli gdy $2\Big|x$ i
        $2\Big|y$.
 
        Liczby $x/2$ i $y/2$ są więc całkowite i spełniają:
        \[
        \left(\frac{x}{2}\right)^2 + \left( \frac{y}{2} \right)^2 =
        4^{k-1}.
        \]
        a więc $x/2,y/2$ są rozwiązaniem równania i oczywiście skoro $x>0$ to
        $x/2 < x$. Otrzymujemy sprzeczność z założeniem, że $x$ było
        najmniejsze wśród wszystkich rozwiązań.
    \end{sol}
 
\subsection{Zadania}
 
\begin{enumerate}
    \item
        \begin{problem}
            Udowodnij, że liczba $3^n + 3\cdot 17^n$ nie jest kwadratem liczby
            naturalnej dla każdego $n\in \mathbb{N}$.
        \end{problem}
    \item
        \begin{problem}
            Wyznacz wszystkie $n\in \mathbb{N}$ takie, że
            \[
            5\Big|1^n + 2^n + 3^n + 4^n.
            \]
        \end{problem}
    \item
        \begin{problem}
            Rozwiąż równanie $x^3 + 3y^3 = 9z^3$ w liczbach całkowitych.
        \end{problem}
    \item
        \begin{problem}
            \emph{Chińskie twierdzenie o resztach.}
 
            Celem jest udowodnienie, że jeżeli liczby $k$ i $l$ są względnie
            pierwsze, a $r_1$ i $r_2$ są całkowite, to istnieje dokładnie
            jedna liczba $M\in \{0,1,\dots,kl\}$ taka, że\\
            $M \equiv r_1 \mod k$\\
            $M \equiv r_2 \mod l.$
 
            \emph{Intuicyjnie: reszty z dzielenia przez $k$ i $l$ są zupełnie
            niezależne od siebie.}
        \end{problem}
 
        Sugerowane kroki:
        \begin{enumerate}
            \item Udowodnić, że reszty liczb z ciągu $\{0,k,2k,3k, \dots,
                (l-1)k\}$ są parami różne, zauważyć, że w~związku z~tym każda
                reszta pojawia się w tym ciągu.
            \item zrobić to samo dla ciągu $\{a,k+a,2k+a,3k+a,
                \dots,(l-1)k+a\}$.
            \item zauważyć, że właśnie udowodniło się to, co trzeba ;)
        \end{enumerate}
\end{enumerate}
 
\subsection{Teoria 2.0}
 
    \textbf{Ten paragraf jest (niestety; kiedyś się może zdrażnię i zrobię
    porządny kurs algebry) poza jakimkolwiek programem tego kółka, jego
    zrozumienie pozostawiam najwyżej uczestnikom kółka.}
 
    Jak cały czas w teorii liczb, można zobaczyć znacznie więcej patrząc przez
    szkiełko algebry, można znaczniej ułatwić sobie życie i uniknąć błędów
    obliczeniowych, wybierając od razu te ``bardziej obiecujące'' liczby do
    brania $\mod$.
 
    \begin{thm}
        Niech $p$ będzie liczbą pierwszą. Wtedy $a^k$ może daje dokładnie
        $\frac{p-1}{NWD(k,p-1)} + 1$ różnych reszt $\mod p$.
    \end{thm}
    \begin{proof}
        Wymaga użycia faktu o istnieniu generatora, ale przy znajomości tego
        faktu i lematu o rzędzie jest bardzo proste. Dowód na życzenie.
    \end{proof}
 
    \begin{cor}
        Nie ma sensu np.\ rozważać reszt z dzielenia przez $5$ liczb $n^3$,
        bo, jak głosi powyższe twierdzenie, jest ich $\frac{4}{NWD(3,4)} +1 =
        5$, czyli są to po prostu wszystkie możliwe reszty.
 
        Ogólniej sensownie rozważać takie $p$, żeby $NWD(k,p-1)$ było jak
        największe. Pokazuje to, że np. $\mod 7$ świetnie sprawdza się w~kontaktach
        z~sześcianami, bo $n^3$ daje dokładnie
        $\frac{6}{3} + 1 = 3$ reszty $\mod 7$ (są to zresztą $-1, 0, 1$, co
        przeliczamy już bezpośrednio).
    \end{cor}
 
    Z liczbami niepierwszymi jak zawsze jest większy problem, tym niemniej
    można sobie poradzić przez izomorfizm $\mathbb{Z}_{kl}  \simeq
    \mathbb{Z}_k \times \mathbb{Z}_l$ ($k \perp l$) oraz istnienie generatora w
    $\mathbb{Z}_{p^{\alpha}}$ gdzie $p$ -- pierwsze, $\alpha$
    dodatnie.
 
\end{document}
 
Poprawiony: czwartek, 18 listopada 2010 22:59