WPROWADZENIE
Brydż jest grą w karty (przy użyciu kart), zespołową - dwie pary grają przeciwko sobie.
Gracz N gra w parze z S, W z E.
Wszystkie czynności w grze wykonuje się w ustalonej kolejności - zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
Gra się standardową talią 52 kartową. Na początku każdej gry karty rozdaje się po równo, czyli każdy z graczy dostaje 13 kart.
Kolory:
- piki
- kiery (kolory starsze)
- kara
- trefle (kolory młodsze)
Karty (uporządkowne według starszeństwa/wysokości/siły):
Figurami nazywamy A K D W.
Honorami nazywamy A K D W 10.
Blotkami nazywamy [10] 9 8 7 6 5 4 3 2.
Pojedyncza gra (rozdanie) składa się licytacji i rozgrywki.
ROZGRYWKA
Na czas rozgrywki ustalony zostaje kolor atutowy. Może to być jeden z kolorów
,
,
,
lub bez atu (BA).
Rozgrywka jest podzielona na 13 tur.
Tura wygląda następująco:
Jeden z graczy wistuje, czyli wykłada jedną z posiadanych przez siebie kart -
nazywa się ona wistem. Każdy z pozostałych graczy
dokłada do niej po jednej karcie - w ustalonej kolejności. Istnieje obowiązek
dokładania do koloru (wistu), nie ma obowiązku przebijania. Takie cztery karty nazywa się lewą. Gracz, który bierze lewę, wistuje w następnej turze.
W grze bez atu lewę bierze ten z graczy, który położył najsilniejszą kartę w
kolorze wistu.
W grze w kolor, jeśli w lewie znajduje się kolor atutowy, to lewę bierze gracz, który
dołożył najsilniejsze atu. Jeśli atu nie ma - jak przy bez atu.
Wzięta lewa liczy się na konto pary gracza, który wziął lewę. Nie ma znaczenia, który gracz z pary wziął lewę. Wynikiem rozgrywki jest liczba lew wzięta przez każdą z par.
Gracze mają wgląd tylko w ostatnio wziętą lewę.
Pierwszy wist
Przed rozgrywką, w wyniku licytacji, zostaje ustalony rozgrywający. Pierwszy wistuje gracz po lewej ręce rozgrywającego. On i jego parter to obrońcy. Po wiście partner rozgrywającego, zwany dziadkiem (stołem), odkrywa swoje karty. Dziadek nie bierze bezpośredniego udziału w rozgrywce - dokłada jedynie karty zgodnie z poleceniami rozgrywającego.
LICYTACJA
Celem lictytacji jest ustalenie kontraktu i rozgrywającego.
Licytacja składa się z ciągu odzywek, które wypowiadają po kolei gracze.
Podstawową odzywką jest "pas". Powiedzenie "pas" nie wyłącza, jak w np. Pokerze, z dalszej licytacji.
Licytacja kończy się, gdy trzech kolejnych graczy powie pas. Szczególnym przypadkiem jest licytacja:
Kolejny zestaw tworzą odzywki postaci
Zgłaszana odzywka musi być wyższa od poprzednio zgłoszonej (stąd nazwa licytacja). Odzywki są uporządkowane leksykograficznie, przy czym na kolorach ustalono następujący porządek
Ostatnia odzywka z tego zestawu w licytacji wyznacza kontrakt (wysokość i kolor atutowy) oraz parę, która będzie ten kontrakt rozgrywać. Rozgrywającym jest ten graczy z pary, który pierwszy zgłosił kolor atutowy.
|
Dopuszczalne są jeszcze dwie odzywki "kontra" i "rekontra".
"kontra" oznacza "nie ugracie tego". Kontrować można tylko przeciwników, czyli dopuszczalne są licytacje:
|
|
|
"rekontra" oznacza "a własnie że ugramy". Rekontrować można tylko w sytuacji, gdy któryś z przeciwników skontrował, czyli dopuszczalne jest:
|
|
|
|