WPROWADZENIE

Brydż jest grą w karty (przy użyciu kart), zespołową - dwie pary grają przeciwko sobie.

Gracz N gra w parze z S, W z E.

Wszystkie czynności w grze wykonuje się w ustalonej kolejności - zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Gra się standardową talią 52 kartową. Na początku każdej gry karty rozdaje się po równo, czyli każdy z graczy dostaje 13 kart.

Kolory:
- piki
- kiery (kolory starsze)
- kara
- trefle (kolory młodsze)

Karty (uporządkowne według starszeństwa/wysokości/siły):

Figurami nazywamy A K D W.
Honorami nazywamy A K D W 10.
Blotkami nazywamy [10] 9 8 7 6 5 4 3 2.

Pojedyncza gra (rozdanie) składa się licytacji i rozgrywki.

   ROZGRYWKA

Na czas rozgrywki ustalony zostaje kolor atutowy. Może to być jeden z kolorów , , , lub bez atu (BA).

Rozgrywka jest podzielona na 13 tur.

Tura wygląda następująco:
Jeden z graczy wistuje, czyli wykłada jedną z posiadanych przez siebie kart - nazywa się ona wistem. Każdy z pozostałych graczy dokłada do niej po jednej karcie - w ustalonej kolejności. Istnieje obowiązek dokładania do koloru (wistu), nie ma obowiązku przebijania. Takie cztery karty nazywa się lewą. Gracz, który bierze lewę, wistuje w następnej turze.

W grze bez atu lewę bierze ten z graczy, który położył najsilniejszą kartę w kolorze wistu.
W grze w kolor, jeśli w lewie znajduje się kolor atutowy, to lewę bierze gracz, który dołożył najsilniejsze atu. Jeśli atu nie ma - jak przy bez atu.

Wzięta lewa liczy się na konto pary gracza, który wziął lewę. Nie ma znaczenia, który gracz z pary wziął lewę. Wynikiem rozgrywki jest liczba lew wzięta przez każdą z par.

Gracze mają wgląd tylko w ostatnio wziętą lewę.

  Pierwszy wist

Przed rozgrywką, w wyniku licytacji, zostaje ustalony rozgrywający. Pierwszy wistuje gracz po lewej ręce rozgrywającego. On i jego parter to obrońcy. Po wiście partner rozgrywającego, zwany dziadkiem (stołem), odkrywa swoje karty. Dziadek nie bierze bezpośredniego udziału w rozgrywce - dokłada jedynie karty zgodnie z poleceniami rozgrywającego.

   LICYTACJA

Celem lictytacji jest ustalenie kontraktu i rozgrywającego.

Licytacja składa się z ciągu odzywek, które wypowiadają po kolei gracze.

Podstawową odzywką jest "pas". Powiedzenie "pas" nie wyłącza, jak w np. Pokerze, z dalszej licytacji.

Licytacja kończy się, gdy trzech kolejnych graczy powie pas. Szczególnym przypadkiem jest licytacja:

po której rozgrywka nie następuje. Zdarza się to BARDZO rzadko.

Kolejny zestaw tworzą odzywki postaci

gdzie n to liczba z zakresu od 1 - 7, a kolor to , , , lub BA. Odzywka taka oznacza deklarację wzięcia 6 + n lew przy grze w kolor.

Zgłaszana odzywka musi być wyższa od poprzednio zgłoszonej (stąd nazwa licytacja). Odzywki są uporządkowane leksykograficznie, przy czym na kolorach ustalono następujący porządek

Zatem odzywki uporządkowane są następująco

Ostatnia odzywka z tego zestawu w licytacji wyznacza kontrakt (wysokość i kolor atutowy) oraz parę, która będzie ten kontrakt rozgrywać. Rozgrywającym jest ten graczy z pary, który pierwszy zgłosił kolor atutowy.

W
 N
 E
 S
-
 pas
 1
 1
pas
 2
 3
 pas
pas
 3
 3BA
 4
pas
 pas
 pas

Dopuszczalne są jeszcze dwie odzywki "kontra" i "rekontra".

"kontra" oznacza "nie ugracie tego". Kontrować można tylko przeciwników, czyli dopuszczalne są licytacje:
W
 N
 E
 S
-
 1
 x
 ...
                            
W
 N
 E
 S
-
 -
 1
 pas
pas
 x
 ...
a niedopuszczalna:
W
 N
 E
 S
1
 pas
 x
 ...

"rekontra" oznacza "a własnie że ugramy". Rekontrować można tylko w sytuacji, gdy któryś z przeciwników skontrował, czyli dopuszczalne jest:
W
 N
 E
 S
1
 x
 xx
 ...
a niedopuszczalne:
W
 N
 E
 S
-
 1
 x
 pas
xx
 ...

                            
W
 N
 E
 S
-
 -
 1
 pas
xx
 ...

Obie te odzywki odnoszą się tylko do ostatnio zgłoszonego kontraktu.
W
 N
 E
 S
1
 x
 xx
 1
1
 pas
 3BA
 x
pas
 pas
 4
 pas
pas
 pas

>>