Rozdział 2. Opis założeń protokołu

Spis treści

2.1. Architektura
2.2. Grupy użytkowników

2.1. Architektura

Rysunek 2.1. Schemat poglądowy architektury systemu implementującego protokół dVo

Schemat poglądowy architektury systemu implementującego protokół dVo

Protokół dVo jest protokołem w pełni zdecentralizowanym. Na żadnym jego poziomie nie mamy do czynienia z architekturą klient-serwer. Zamiast tego obowiązuje architektura P2P (ang. peer-to-peer).

Pomiędzy komputerami chcącymi nawiązać rozmowę zestawiany jest najpierw kanał logiczny (sterujący), zaś w przypadku ,,uzgodnienia szczegółów'' zestawiany jest kanał głosowy.

Kanał sterujący będzie zestawiany po TCP. Numer portu stanowi (wraz z nazwą komputera lub numerem IP) identyfikator instancji użytkownika, nie jest zdefiniowany ,,na stałe'' przez niniejszy protokół. Zakłada się, że jeśli użytkownik Ania dzwoni do użytkownika Bolek, to Ania zna numer portu, na którym działa telefon Bolka. Bolek natomiast nie musi znać numeru portu (ani nazwy komputera czy numeru IP) komputera Ani.

Kanał głosowy będzie zestawiany po UDP. Numer portu jest dowolny, w tym sensie, że zdecyduje o nim osoba odbierająca połączenie.