Przypominamy, że standard XML Schema zdefiniowany jest w trzech rekomendacjach:
XML Schema pozwala na bardzo precyzyjne definiowanie typów prostych, czyli zawartości tekstowej elementów i atrybutów. Dzięki temu walidując dokument sprawdzamy nie tylko jego strukturę na poziomie drzewa, ale także poprawność zapisanych w nim danych. Ma to szczególne znaczenie przy zastosowaniach XML w programowaniu rozproszonym, bazach danych itp.
Typy proste mogą być także interpretowane przez procesory XPath i XSLT (>= 2.0) oraz XQuery. Fakt, że jakiś element / atrybut posiada jakiś typ prosty może mieć wpływ na porównywanie i sortowanie wartości oraz na arytmetykę.
XML Schema zawiera bogaty zestaw typów wbudowanych, do których należą m.in. typy liczbowe oraz typy związane z datą i czasem.
Istnieje też możliwość definiowania własnych typów prostych (nazwanych lub anonimowych).
Służy do tego element schematu simpleType
.
Typy proste można tworzyć zasadniczo na trzy sposoby (odpowiadają im podelementy elementu simpleType
):
restriction
),union
),list
).Przykładowe definicje typów prostych: simpletype1.xsd, simpletype2.xsd.
Typ prosty (wbudowany lub zdefiniowany) można zawęzić, tworząc nowy typ. Zawężanie odbywa się względem aspektów (facets) takich jak długość, minimalna i maksymalna wartość liczby, wyrażenie regularne. Pełna lista tutaj.
<xs:simpleType name="krotki_napis"> <xs:restriction base="xs:string"> <xs:length value="50"/> </xs:restriction> </xs:simpleType> <xs:simpleType name="NumerLottoTyp"> <xs:restriction base="xs:integer"> <xs:minInclusive value="1" /> <xs:maxInclusive value="49" /> </xs:restriction> </xs:simpleType>
Zdarza się, że pustej konstrukcji restriction
używa się sztucznie w miejscach,
gdzie wymagany jest element simpleType
a chcemy podać typ zdefiniowany lub wbudowany.
Typy proste można zsumować, tworząc nowy typ. Wartość należy do typu będącego sumą, jeśli należy do któregoś ze składników sumy.
<xs:simpleType name="RozmiarLiczbowyTyp"> <xs:restriction base="xs:integer"> <xs:minInclusive value="2" /> <xs:maxInclusive value="18" /> </xs:restriction> </xs:simpleType> <xs:simpleType name="RozmiarSMLTyp"> <xs:restriction base="xs:token"> <xs:enumeration value="S" /> <xs:enumeration value="M" /> <xs:enumeration value="L" /> </xs:restriction> </xs:simpleType> <xs:simpleType name="RozmiarTyp"> <xs:union memberTypes=" RozmiarLiczbowyTyp RozmiarSMLTyp" /> </xs:simpleType>
<xs:simpleType name="RozmiarTyp_inaczej"> <xs:union> <xs:simpleType> <xs:restriction base="xs:integer"> <xs:minInclusive value="2" /> <xs:maxInclusive value="18" /> </xs:restriction> </xs:simpleType> <xs:simpleType> <xs:restriction base="xs:token"> <xs:enumeration value="S" /> <xs:enumeration value="M" /> <xs:enumeration value="L" /> </xs:restriction> </xs:simpleType> </xs:union> </xs:simpleType>
Typ prosty T może być zdefiniowany jako lista w oparciu o typ atomowy A. Oznacza to, że poprawną wartością typu T jest lista (także pusta) wartości, które należą do typu A. Poszczególne wartości rozdzielone są białymi znakami. Typ A musi być przy tym atomowy, tzn. sam nie może być listą (ani chyba sumą – to do sprawdzenia :).
Aspekt length
dla typu będącego listą dotyczy liczby elementów na liście, a nie długości napisu.
<xs:simpleType name="NumeryLottoTyp"> <xs:list itemType="NumerLottoTyp" /> </xs:simpleType> <xs:simpleType name="KuponLottoTyp"> <xs:restriction base="NumeryLottoTyp"> <xs:length value="6" /> </xs:restriction> </xs:simpleType>
<xs:simpleType name="KuponLottoTyp_inaczej"> <xs:restriction> <xs:simpleType> <xs:list> <xs:simpleType> <xs:restriction base="xs:integer"> <xs:minInclusive value="1" /> <xs:maxInclusive value="49" /> </xs:restriction> </xs:simpleType> </xs:list> </xs:simpleType> <xs:length value="6" /> </xs:restriction> </xs:simpleType>
Do schematu dla sklepu (lub ewentualnie wizytówek, jeśli ktoś już zrobił ten przykład) dodaj właściwe typy proste. Użyj predefiniowanych typów XML Schema, a w razie potrzeby dodatkowo je ogranicz.
Zdefiniuj następujące typy proste:
Dodaj do towarów informację o gwarancji. Może to być albo liczba dodatnia rozumiana jako liczba miesięcy, albo jedno ze słów kluczowych "brak" i "dożywotnia".
Standard XML Schema jest związany ze standardem Namespaces in XML. Elementy i atrybuty, a także typy nazwane,
zdefiniowane w schemacie znajdują się w przestrzeni nazw określonej przez atrybut targetNamespace
elementu schema
. Domyślnie nazwy nie należą do żadnej przestrzeni nazw.
Jak wiemy z poprzednich zajęć, niektóre (a nawet prawie wszystkie) elementy i atrybuty w schemacie mogą być zdefiniowane lokalnie. Autor schematu może zdecydować, czy w dokumentach elementy / atrybuty te muszą występować z prefiksem przestrzeni nazw, czy też nie. Jeśli dana przestrzeń nazw jest w dokumencie domyślna, w obu przypadkach nazwy elementów nie muszą posiadać prefiksu.
Służą do tego atrybuty (ich wartościami mogą być qualified
lub unqualified
):
elementFormDefault
i attributeFormDefault
– w elemencie schema
,form
– w lokalnej definicji elementu lub atrybutu.Przykłady można zobaczyć w rekomendacji.
W dokumencie można zadeklarować, że jest on instancją danego schematu. Służą do tego specjalne atrybuty
dodane do elementu głównego lub podelementów. Atrybuty należą do przestrzeni nazw http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance
.
schemaLocation
– podaje lokalizację schematów definiujących elementy i atrybuty z różnych przestrzeni nazw (dla każdej przestrzeni nazw jeden schemat); wartością atrybutu jest lista par (wartości rozdzielone białymi znakami):
noNamespaceSchemaLocation
– podaje lokalizację (URL) schematu definiującego
elementy i atrybuty nie należące do przestrzeni nazw.
Umieść elementy definiowane w schemacie dla sklepu w przestrzeni nazw
http://xml.mimuw.edu.pl/TWÓJLOGIN/shop
.
Dla elementów nazwy niech będą kwalifikowane, a dla atrybutów niekwalifikowane.
Place elements defined in your schema in new namespace (use your domain, if you have one, or xml.mimuw.edu.pl). Let element names be qualified and attribute names unqualified.
Do osobnego schematu i innej przestrzeni nazw przenieś elementy (i typy) związane z adresem. Odwołaj się się do schematu z adresami ze schematu sklepowego.
Użyj obu przestrzeni nazw i odwołaj się do obu schematów w jednym dokumencie.
Move address-related elements (and types) to a separate schema and namespace. Refer to the address-related schema from the main schema and use elements from both namespaces in the example document.