Extensible Stylesheet Language to sposób prezentacji dokumentów XML oparty o transformacje dokumentów. Arkusz określa sposób zamiany dokumentu XML na inny dokument XML, dla którego określony jest już sposób prezentacji. Standard XSL przewiduje XSL Formatting Objects jako docelowy fromat przekształceń, ale w praktyce najczęściej dokonuje się transformacji do (X)HTML.
XSL Transformations to język (zastosowanie XML) służący do pisania arkuszy dokonujących transformacji XML → XML. Procesor XSLT to aplikacja, która potrafi interpretować XSLT i mając dane wejściowy dokument XML oraz arkusz XSLT potrafi wygenerować wynikowy dokument XML.
Zastosowania XSLT są znacznie szersze niż prezentacja XML. Jest to doskonałe narzędzie do przepisywania dokumentów XML z jednego formatu do innego, do wyciągania danych z dokumentów, do przepisywania dokumentów do innych niż XML formatów. Wiele funkcjonalności pokrywa się z XQuery.
Standardy i dokumenty związane z XSLT:
Wersja 1.0:
Wersja 2.0:
Eclipse (w wersji dla programistów EE lub z odpowiednimi dodatkami) pomaga edytować arkusze XSLT, pozwala je także uruchamiać.
Do uruchomienia wystarczy klinkąć w polecenie Run przy aktywnym oknie z arkuszem. Następnie w Run Configurations można skonfigurować sposób uruchamiania.
Eclipse pozwala skorzystać z wbudowanego procesora Javy oraz dostarczonych z zewnątrz Xalana i Saxona (także dla wersji 2.0).
Saxon to procesor XSLT i XQuery dla Javy i .NET. Obsługuje standardy XPath 2.0, XSLT 2.0, XQuery 1.0. Udostępnia zarówno prosty interfejs command-line, jaki i API (dla Javy zgodne z JAXP 1.3), dzięki któremu z procesorów można korzystać we własnych programach.
Oprogramowanie w podstawowej wersji jest otwarte. Wersja zaawansowana (ze wsparciem dla przetwarzania schema aware) jest komercyjna.
W ścieżce klas powinien występować plik saxon9he.jar. Przykłady użycia interfejsu command-line:
Wartosc.
Jeśli napis zawiera spacje lub podejrzane znaki, najlepiej ująć go w apostrofy.Xsltproc to procesor XSLT napisany w C, oparty o bibliotekę Libxml. Na ogół jest dostępne w dystrybucjach Linuksa. Obsługiwany jest standard XSLT 1.0.
Uruchamianie:
Xalan to bardzo popularny procesor XSLT napisany w Javie. Obecnie obsługuje XSLT 1.0.
Przeglądarki internetowe rozpoznają instrukcję przetwarzania xml-stylesheet w dokumencie źródłowym
i wykonują wskazane przekształcenie, a następnie wyświetlają wynik.
Pobierz pliki: studenci.xml oraz studenci.xsl.
Wykonaj przekształcenie w wybranym przez siebie narzędziu.
<!-- element główny: -->
<xsl:stylesheet version="1.0" xmlns:xsl="http://www.w3.org/1999/XSL/Transform">
<!-- konfiguracja arkusza, globalne deklaracje: -->
<xsl:output method="html" encoding="iso-8859-2" />
<xsl:import href="inny_arkusz.xsl"/>
<xsl:param name="css"/>
<!-- szablony: -->
<xsl:template match="/">
<html>
<head><link rel="styesheet" type="text/css" href="{$css}"/></head>
<body><xsl:apply-templates/></body>
</html>
</xsl:template>
<xsl:template match="akapit">
<p><xsl:value-of select="."/></p>
</xsl:template>
</xsl:stylesheet>
Arkusz (stylesheet) składa się z szablonów (templates). Każdy szablon opisuje jak zamieniać pewien węzeł dokumentu wejściowego na fragment dokumentu wyjściowego. Wykonanie transformacji polega na wywołaniu szablonu pasującego do elementu głównego.
Poza szablonami arkusz może zawierać elementy takie jak (między innymi):
output – określa sposób serializacji dokumentu,include – zaimportowanie innego arkusza („wklejenie” w miejscu odwołania),import – zaimportowanie szablonów z innego arkusza z niższym priorytetem, musi występować na początku arkusza,param, variable – globalne parametry i zmienne.Treść szablonu (tzw. konstruktor sekwencji) jest wyrażeniem opisującym zawartość dokumentu wynikowego. Nie ma tutaj imperatywnych poleceń modyfikujących stan, dlatego XSLT można uznać za język deklaratywny.
Wynikiem transformacji jest dokument XML. Standard określa cztery sposoby serializacji (zapisania jako tekstu) wynikowych dokumentów:
W przykładzie o studentach zmień metodę serializacji i wykonaj ponownie.
XSLT dostarcza konstrukcji do pisania wyrażeń warukowych (if, choose)
oraz iterowania po elementach sekwencji (for-each).
Wewnątrz for-each zmienia się węzeł bieżący. Jeśli pierwszymi podelementami for-each będą
sort, elementy sekwencji zostaną posortowane.
<xsl:template match="rozdział">
<xsl:if test="@tytuł">
<h2>Tytuł: <xsl:value-of select="@tytuł"/></h2>
</xsl:if>
<xsl:apply-templates />
</xsl:template><xsl:template match="konto"> Saldo konta jest <xsl:choose> <xsl:when test="saldo > 0">dodatnie</xsl:when> <xsl:when test="saldo < 0">ujemne</xsl:when> <xsl:otherwise>równe zero</xsl:otherwise> </xsl:choose>. </xsl:template>
<xsl:template match="pracownicy">
<table>
<xsl:for-each select="pracownik">
<tr>
<td><xsl:value-of select="imię"/></td>
<td><xsl:value-of select="nazwisko"/></td>
</tr>
</xsl:for-each>
</table>
</xsl:template>Przykład studenci: studenci.xml, studenci.xsl.
Niech arkusz wybiera tylko studentów z drugiej grupy.
Wyświetlaj kursywą (<i>) nazwiska studentów, których status jest równy prosba.
Wprowadź parametr określający numer grupy, z której studentów ma wybierać arkusz. Jeśli nie zostanie podany, mają być wybierani wszyscy.
Aby wstawić do dokumentu wynikowego wartość wyrażenia XPath, można użyć instrukcji value-of (rzutuje wynik na tekst)
lub copy-of (wstawia z poddrzewem), a w XSLT 2.0 także sequence.
copy-of różni się od sequence tym, że węzły w wyniku są tu kopiami węzłów
z wyrażenia w select, tzn. nie są z nimi identyczne w sensie is (dotyczy to także całego poddrzewa).
W sequence wstawiane są te same węzły.
Niektóre atrybuty elementów XSLT oczekują wartości będących wyrażeniami XPath.
Są to np. select, test. W pozostałych atrybutach można wstawić wartość tekstową wyrażenia XPath
pisząc (podobnie jak w XQuery) {wyrażenie}.
<xsl:for-each select="student">
<p id="st{@nr-indeksu}">
<xsl:value-of select="naz"/> <xsl:value-of select="imi"/>
</p>
</xsl:for-each>
<xsl:template match="fragment_html">
<xsl:copy-of select="node()"/>
</xsl:template>
Aby utworzyć węzeł taki sam jak węzeł bieżący, można użyć instrukcji copy.
Domyślnie kopiowanie jest powierzchowne, aby skopiować również atrybuty i podelementy trzeba to zrobić "ręcznie" wewnątrz copy.
Węzłem bieżącym może być nie tylko element, ale też np. atrybut, węzeł tekstowy.
<xsl:template match="*|@*" <xsl:copy> <xsl:apply-templates select="child::node() | attribute::node()"/> </xsl:copy> </xsl:template>
Utwórz nowy arkusz – „filtr” tworzący dokument XML o takiej samej strukturze, ale wybierający tylko studentów z danej grupy (parametr) i sortujący ich według nazwisk.
Jednym z typowych zastosowań XSLT jest przekształcanie dokumentów tekstowych zawierających znaczniki strukturalne i semantyczne
do HTML lub innego formatu służącego prezentacji. W takim zastosowaniu arkusz jest zbudowany z wielu szablonów, zasadniczo
po jednym dla każdego typu elementu w dokumencie źródłowym, a sterowanie przekształceniem odbywa się za pomocą instrukcji
apply-templates. Mamy wtedy do czynienia z przekształceniem sterowanym strukturą dokumentu źródłowego.
...
<xsl:template match="definicja">
<div class="definicja">
<xsl:apply-templates/>
</div>
</xsl:template>
<xsl:template match="pracownicy">
<ul>
<xsl:apply-templates/>
</ul>
</xsl:template>
<xsl:template match="pracownik">
<li><xsl:apply-templates/></li>
</xsl:template>
...
Instrukcja <apply-templates select="ścieżka"/> powoduje:
apply-templates znajdują się elementy sort,dla każdego węzła z sekwencji:
Istnieje także instrukcja <call-template name="nazwa"/>,
pozwalająca na wywołanie szablonów nazwanych. W tym przypadku węzeł bieżący się nie zmienia.
Kiedy obliczany jest szablon dla danego węzła, ten węzeł staje się węzłem bieżącym.
Instrukcje, które zmieniają węzeł bieżący to: apply-templates i for-each.
W wyrażeniach XPath można się do niego odwołać za pomocą funkcji current(),
w każdym miejscu w ścieżce XPath current() ma tę samą wartość.
Węzeł kontekstowy na samym początku obliczania wyrażenia XPath jest równy węzłowi bieżącemu,
a dalej w miarę przechodzenia kolejnych kroków ścieżki XPath zmienia się.
W każdym miejscu można się do niego odwołać za pomocą kropki . (lub wyrażenia self::node()).
Na przykład, gdy aktualnie przetwarzanym elementem jest element <referencja numer="5"/>, to poniższe ścieżki oznaczają:
//section[position() = current()/@numer] – wszystkie elementy section,
o pozycji równej atrybutowi numer węzła bieżącego (czyli 5),
//section[position() = ./@numer] – wszystkie elementy section,
o pozycji równej swojemu atrybutowi numer.
Napisz arkusz XSLT służący do prezentacji w formacie HTML dokumentów zawierających przepisy kulinarne. Przykładowy dokument to przepisy.xml.
Szczegółowe wymagania (sugeruję po kolei rozbudowywać arkusz o kolejne punkty i testować):
h2.p) tekstu.strong).Przepis na X porcji.h2 dodaje atrybut id o unikalnej wartości,
szablon generujący spis treści (może być for-each) dodaje odnośnik do #id-przepisu.