Wszystkie przykładowe programy:
Standard JAXP opisuje podstawowe wsparcie dla przetwarzania XML w Javie, jest częścią platformy Java Standard Edition.
Standard określa klasy i interfejsy, z których bezpośrednio powinni korzystać programiści. Standard pozwala na używanie różnych implementacji poszczególnych składników bez jawnego używania klas implementacyjnych (odpowiada za to tzw. plugability layer). To, jaka implementacja zostanie wybrana, zależy od konfiguracji środowiska (klasy dostępne w ścieżce CLASSPATH oraz własności systemowe).
JAXP zawiera następujące składniki:
Transformer),Na dzisiejszych zajęciach zajmiemy się składnikami nie omówionymi do tej pory.
W pakiecie javax.xml.transform oraz podpakietach
zawarte są klasy i interfejsy stanowiące wsparcie dla przekształceń dokumentów.
Obiekt klasy Transformer odpowiada definicji przekształcenia, na przykład arkuszowi XSLT.
Wywołanie metody transform
tego obiektu powoduje przekształcenie dokumentu odczytanego z podanego źródła
i zapisanie wyniku przekształcenia do podanego wyjścia.
Zarówno wejściem jak i wyjściem przekształcenia może być jedna z poniższych reprezentacji dokumentu:
Obecnie można używać przekształceń identycznościowych lub stworzyć obiekt typu Transformer na podstawie arkusza XSLT.
Standard JAXP 1.3 odnosi się do XSLT w wersji 1.0, ale, jak dowodzą doświadczenia,
implementacja Saxon pozwala na wykonywanie transformacji XSLT 2.0
w sposób zgodny z JAXP (wystarczy do CLASSPATH dodać plik saxon8.jar).
Przekształcenia identycznościowe mogą być wykorzystane do zmiany sposobu reprezentacji dokumentu, np. zbudowania drzewa DOM ze strumienia zdarzeń SAX, serializacji strumienia zdarzeń SAX lub drzewa DOM (bez użycia Load and Save).
Możliwość serializacji strumienia zdarzeń SAX pozwala na wykorzystanie filtrów SAX do zmiany dokumentów XML bez ich wczytywania do pamięci (co byłoby konieczne przy wykorzystaniu DOM lub JAXB).
Plik: Transformer1.java.
To przykład podstawowego wykorzystania transformera do wykonania przekształcenia XSLT.
Plik: Transformer2.java.
W tym przykładzie źródłem jest strumień zdarzeń SAX, bezpośrednio z parsera.
Plik: Transformer3.java.
W tym przykładzie zdarzenia SAX płyną z parsera, poprzez filtr, do transformera serializującego zdarzenia do pliku. W ten sposób dokument jest modyfikowany bez wczytywania go w całości do pamięci.
Napisz (lub wykorzystaj napisany tydzień temu) filtr SAX, który przepuszcza tylko grupy
o atrybucie ważne równym tak i ich zawartość (podelementy i tekst),
natomiast zatrzymuje nieważne grupy i ich zawartość.
Chodzi o dokumenty zgodne ze schematem,
oto przykładowy dokument.
Połącz parser, filrt i transformer identycznościowy w taki sposób, aby program filtrował podany plik i wynik zapisywał w drugim pliku.
Klasy i interfejsy związane z walidacją są umieszczone w pakiecie javax.xml.validation.
Obiekty typu Schema to schematy, które definiują strukturę dokumentów XML.
Do tworzenia obiektów typu Schema służą obiekty klasy SchemaFactory.
Obiekty typu Schema mogą być utworzone na podstawie schematów XML Schema,
ale także na podstawie schematów Relax NG czy Schematron, o ile dana implementacja komponentu służącego do walidacji je obsługuje.
Obiekty typu Schema mogą być wykorzystane do sprawdzania poprawności dokumentów podczas parsowania:
fabryce parserów (zarówno SAX jak i DOM) metodą setSchema można wskazać schemat,
względem którego ma być walidowany dokument.
Z obiektu typu Schema metodą newValidator można uzyskać obiekt typu Validator,
za pomocą którego można zwalidować dokument, nawet jeśli dokument nie jest dostępny jako plik,
a na przykład drzewo DOM czy strumień zdarzeń SAX. Do obsługi błędów walidacji należy użyć
obiektu typu ErrorHandler, jak dla parsera SAX.
Walidacja może mieć wpływ na zawartość dokumentu, poprzez wstawienie domyślnych wartości atrybutów i normalizację białych znaków.
Dlatego do walidacji możemy użyć najbardziej ogólnej metody
Validator.validate(Source, Result),
która waliduje dokument podany w pierwszym argumencie a (potencjalnie zmieniony) wynik zwraca poprzez drugi argument.
Jak widać dozwolone są te same rodzaje źródeł i wyników, co dla transformerów, jednak tutaj wynik musi być tego samego rodzaju co źródło.
Do programu napisanego wcześniej dodaj walidację wynikowego dokumentu względem schematu przed zapisaniem do pliku (tzn. należy walidować strumień zdarzeń SAX między filtrem a transformerem).
JAXP 1.3 obejmuje wsparcie dla XPath 1.0.
Klasy i interfejsy stanowiące wsparcie dla XPath zostały umieszczone w pakiecie javax.xml.xpath.
Do obliczania wyrażeń służą obiekty implementujące interfejs XPath, można je uzyskać z obiektu klasy XPathFactory.
Wartość wyrażenia XPath może być obliczona dla dokumentu dostępnego jako plik (lub ogólnie ciąg znaków) lub jako drzewo DOM. W pierwszym przypadku w celu obliczenia jednego wyrażenia parsowany jest cały dokument, co zwykle nie jest efektywnym rozwiązaniem, drugi przypadek jest możliwy do osiągnięcia tylko dla dokumentów mieszczących się w pamięci. Wyrażenie może być także obliczone w kontekście konkretnego węzła – należy go podać jako węzeł DOM.
Wynik wyrażenia można odebrać jako obiekt Javy typu najbardziej odpowiedniego dla wskazanego typu XPath (metoda typu Object).
Węzły zwracane są jako węzły DOM. Typy atomowe w XPath 1.0 to jedynie liczby, napisy i boolean – zwracane są odpowiednie obiekty Javy.
Wynik można też odebrać zrzutowany od razu na String (metoda typu String).
Plik: XPathExample.java.