Logowanie

Login taki sam jak na zodiac (inicjały z numerem indeksu).
Connect string to case60.
Przed pierwszym logowaniem należy najpierw zmienić hasło logując się przy pomocy sqlplusa do bazy case60 (w windzie analogiczny formularz, w linuxie sqlplus login@baza) i podając hasło x.

Zostaniemy poproszeni o wybór aplikacji. Jeżeli u kogoś lista jest pusta należy się zgłosić do mnie (podczas zajęć).

Z ekranu powitalnego wybieramy Entity Relationship Diagrammer.

I tworzymy nowy diagram.

Interesujące ikony (niebieskie) są w pasku zaczynającym się od ikony kursora:

• elipsa - tworzy encje
• kurze łapki - różne rodzaje związków

Dla encji podajemy nazwę skróconą i nazwę w liczbie mnogiej.

Natomiast dla związku podajemy role encji w nim uczestniczących.

Po stworzeniu encji możemy modyfikować jej właściwości.
Znaczenie (istotnych) kolumn zakładki Attributes jest następujące:

• Name - nazwa (maksymalnie 40 znaków),
• Seq - kolejność wyświetlania,
• Opt - null/not null,
• Format - typ danych,
• MaxLen - długość danych (czasami zbędne, np. dla daty),
• Dec - liczba miejsc po przecinku (--,,--),
• Primary - czy należy do klucza głównego,
• Comment - komentarz do atrybutu.

Po zdefiniowaniu atrybutów można określić klucze unikatowe.

• W ramce Unique Identifiers są nazwy kluczy unikatowych (jest to kontekst dla pozostałych ramek).
• W ramce Candidate Attributes są atrybuty, które można jeszcze dodać do wybranego klucza unikatowego.
• W ramce Candidate Relationships są klucze obce, które można jeszcze dodać do wybranego klucza unikatowego. (Nie należy tworzyć atrybutów encji, które miałyby odpowiadać kluczom obcym. Przy generowaniu skryptów DLL Designer doda je automatycznie.)
• W ramce Unique Identifier Contents są aktualne elementy wybranego klucza unikatowego.

Dzięki zakładce Text możemy dodać wieloliniowy opis do całej encji.
Bądź po zmienieniu Element Type dla poszczególnych atrybutów.

Jeżeli, któryś atrybut może przyjmować specjalne wartości określamy to w zakładce Att Values.
Znaczenie kolumn jest następujące:

• Sequence - kolejność wyświetlania, można np. stosować w przyciskach radio
• Value - wartość dla atrybutu (w przypadku definiowania przedziału wartości jest to zakres dolny)
• High Values - zakres górny (też dobra wartość)
• Abbreviation - skrót dla Value
• Meaning - opis, co oznacza dana wartość/li>

Zaznaczamy interesujce nas encje i związki na diagramie i uruchamiamy Database Design Transformer.

Teraz wybieramy przycisk Settings

Na zakładce Keys ustalamy reguły zachowania dla kluczy obcych:

• On delete
• On update

Maximum identifier length określa maksymalną długość jaką mogą mieć nazwy. Możliwe wartości mieszczą się między 10 a 30. System sam dba o unikatowość nazw.

Następna zakładka. Kolejno:

• Foreign key kolumns - nazwy dla kluczy obcych mają prefiks w postaci nazwy tabeli (<nazwa tabeli wskazywanej>_<nazwa wskazywanego klucza>), standardowo było by tylko <nazwa wskazywanego klucza>
• Surrogate key columns - jeżeli jest zaznaczone, to klucze główne będą miały postać <nazwa tabeli>_id, jak nie to tylko id
• Columns - jeżeli jest zaznaczone, to kolumny będą zawierały prefiks z pola Table prefix
• Table prefix - prefiks dla tabelek
• Column component priority - można określić kolejność kolumn w tabeli

Akceptujemy ustawienia i wybieramy przycisk Run, a następnie, po zakończeniu Close (dwa razy).

Teraz uruchamiamy Design Editora (np. przy pomocy ikonki na ekranie powitalnym Designera). Po zignorowaniu dialogu powitalnego rozwijamy gałęzie Relational Table Definitions oraz Sequence definitions. Możemy tam zmieniać parametry naszych tabelek (Warto samemu poeksperymentować). Przeciągając odpowiednie gałęzie na początkowo wolne miejsce z prawej strony możemy stworzyć diagram.

Jak wszystko jest już gotowe generujemy skrypty DLL.